• Book Name: The Terminally-Ill Side-Character Inside of a Martial Arts Novel Manga
• Alternative(s): Bir Dövüş Sanatları Romanının İçindeki Ölümcül Hastalıklı Karakter; Geu Muhyeobji Sog Sihanbu Joyeon; The Short-Lived Supporting Character in the Martial Arts Novel; 그 무협지 속 시한부 조연
• Genre(s): Historical Isekai Wuxia
• Author(s): Garamdal
• Status: Completed Download Manga
• Like it: RSS Manga Reviews Report Error

Summary: I became a side character who was the younger sister of the male lead in a martial arts novel. Not only that, but I was sold off to the demonic cult for my family's sake where I met the young master, Hyuk Dojin. He would asked me everyday if I wanted anything from him and my response would simply be a no. However, despite my answers, he would gift me many things like sending money to my family, buying me jewels, and giving me ivory from the southern lands and silk clothing. Whenever he asked if I wanted anything else, I would only shake my head in response. Normally, he would understand and turn away, but today, he gazed at me vacantly. When I approached him, asking what was wrong, he laid his head on my shoulder lifelessly. "Why do you lie to me every time?" He lifted his hand slowly and grabbed my wrist. "Why won't you tell me..." He spoke desperately, as though he would fall apart at any moment. "...to save you?" Türkçe / Turkish SpoilerBir dövüş sanatları romanında erkek liderin küçük kız kardeşi olan bir yan karakter oldum. Sadece bu da değil, aynı zamanda ailemin beni şeytani külte satmasıyla birlikte genç efendi Hyuk Dojin ile tanıştım. Bana her gün ondan bir şey isteyip istemediğimi sorardı ve cevabım daima hayır olurdu. Ancak, cevaplarıma rağmen bana aileme para göndermek, bana mücevher almak, güney topraklarından ve ipek kıyafetlerden fildişi vermek gibi birçok şey armağan ediyordu. Ne zaman başka bir şey isteyip istemediğimi sorduğunda, cevap olarak sadece başımı sallardım. Normalde, anlar ve geri dönerdi, ama bugün bana boş bir şekilde baktı. Ona yaklaşıp neler olduğunu sorduğumda, kafasını cansız bir şekilde omzuma koydu. "Neden bana her zaman yalan söylüyorsun?" Elini yavaşça kaldırdı ve bileğimi tuttu. "Neden bana söylemiyorsun..." Sanki her an dağılacakmış gibi umutsuzca konuştu. “... seni kurtarmak için mi?”